Funt szterling na Frank szwajcarski

GBP Funt szterling

Kraj zastosowania:
Wielka Brytania, Georgia Południowa i Sandwich Południowy

Nominały monet w obiegu:
1 funt szterling, 50, 20, 10, 5, 2 pensy, 1 pens.

Nominały banknotów w obiegu:
50, 20, 10, 5, 2, 1 funt szterling.

Odniesienie do historii:
Funt brytyjski jest oficjalną walutą Wielkiej Brytanii. Kod banku - GBP. W XII wieku szterling nazywano angielskimi srebrnymi monetami. 240 szterlingów ważył nieco ponad 373 gramy - to był funt. Po ł...acinie pondus oznacza wagę, ociężałość. Oznacza to, że początkowo funt szterling naprawdę oznaczał „funt czystego srebra”. Widoczny jest związek ze staroangielskim leksemem steorling - „gwiazdka”. To właśnie gwiazdy przedstawiały srebrne monety produkowane w Normandii. Easterling Silver (dosłownie: srebro z ziem wschodnich) – wytrzymałe monety wykonane z trwałego stopu srebra, powstałe na północy współczesnych Niemiec – tereny te były dawniej nazywane Easterlingami.

CHF Frank szwajcarski

Kraj zastosowania:
Liechtenstein, Szwajcaria

Nominały monet w obiegu:
5, 2 i 1 frank, a także 50, 20, 10 i 5 rappen.

Nominały banknotów w obiegu:
1000, 200, 100, 50, 20 i 10 franków.

Odniesienie do historii:
Frank szwajcarski jest oficjalną walutą Szwajcarii. Historia współczesnego franka szwajcarskiego sięga 7 maja 1850 roku. Do tego dnia w kraju nie istniał jeden system monetarny: własne pienią...dze emitowało 25 kantonów i półkantonów, 16 miast i opactw. W obiegu znajdowało się około 860 rodzajów monet o różnej wartości i nominałach. Co więcej, większość obiegu pieniężnego dotyczyła ogólnie pieniądza zagranicznego. Sytuację zmieniła konstytucja z 1848 r., zgodnie z którą wprowadzono jedną walutę narodową. Dzięki elastycznemu kursowi walutowemu, silnemu rozwojowi szwajcarskiej gospodarki i stabilności politycznej kraju frank szwajcarski jest jedną z najbardziej stabilnych walut na świecie i cieszy się dużym zainteresowaniem jako waluta rezerwowa. Tradycyjnie odnosi się do walut rajów podatkowych lub stref offshore, z zerową inflacją i prawnie ustalonymi rezerwami złota i walut obcych na poziomie co najmniej 40%. Warunek ten, wprowadzony w latach 20. XX wieku, został jednak zniesiony 1 maja 2000 r. na skutek zmian w konstytucji szwajcarskiej. Wysokie zaufanie inwestorów międzynarodowych jest przyczyną tendencji wzrostowej kursu franka w stosunku do większości innych walut krajowych.