Dolar amerykański na Peso kolumbijskie

USD Dolar amerykański

Kraj zastosowania:
USA, Samoa Amerykańskie, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Wyspy Dziewicze (USA), Timor Wschodni, Haiti, Guam, Wyspy Marshalla, Mikronezja, Palau, Panama, Portoryko, Mariany Północne, Wyspy Turks i Caicos, Ekwador

Nominały monet w obiegu:
1, 50, 25, 10, 5 i 1 cent.

Nominały banknotów w obiegu:
100, 50, 20, 10, 5, 2, 1 dolar.

Odniesienie do historii:
Dolar amerykański jest oficjalną walutą kraju i jedną ze światowych walut rezerwowych. Nazwa „dolar” jest drugorzędna w stosunku do nazwy srebrnej monety europejskiej. Jego pojawienie się przypada na... okres od 1775 do 1783 (podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych). Początkowo dolary miały jedynie formę monet, banknoty papierowe zaczęto drukować znacznie później. Do 1861 roku w Stanach Zjednoczonych nie było takiej struktury finansowej jak Bank Centralny. Oznacza to, że przez około 75 lat nie było kontroli nad emisją dolarów. Obrazy dolara są przed oczami wszystkich. Wszyscy wiedzą, że dolar jest ozdobiony portretami prezydentów i dużą liczbą symboli. Nic dziwnego, że ta waluta często staje się bohaterem teorii spiskowych. Banknoty federalne emitowane od 1861 roku do dnia dzisiejszego są prawnym środkiem płatniczym.

COP Peso kolumbijskie

Kraj zastosowania:
Kolumbia, Wenezuela

Nominały monet w obiegu:
50, 100, 200, 500, 1000 dolarów.

Nominały banknotów w obiegu:
2000, 5000, 10 000, 20 000, 50 000, 100 000 dolarów amerykańskich.

Odniesienie do historii:
Peso kolumbijskie jest oficjalną walutą Republiki Kolumbii. Peso stało się monetą kolumbijską w 1810 roku. W 1837 r. peso zaczęło zastępować prawdziwe. Potem za jedno peso dali 8 reali. W 1...847 roku Kolumbia zrewidowała wartość peso, które zaczęło być wyceniane na 10 reali. W 1853 r. prawdziwy został przemianowany na desimo, co po hiszpańsku oznacza „dziesiąty”. W 1903 roku Bank Centralny Kolumbii ustalił stałą stawkę brytyjskiego funta szterlinga, zgodnie z którą 5 pesos równało się 1 funtowi. W 1931 roku Wielka Brytania zrezygnowała ze standardu złota, w tym samym roku peso kolumbijskie również odeszło od standardu ekwiwalentu złotej waluty. Później, w różnych okresach istnienia państwa, peso doświadczyło kilku dewaluacji spowodowanych kryzysami gospodarczymi w kraju.