Afgański afghani na Dolar nowozelandzki

AFN Afgański afghani

Kraj zastosowania:
Afganistan

Nominały monet w obiegu:
1, 2 i 5 szylingów afgańskich.

Nominały banknotów w obiegu:
1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 500 i 1000 szylingów afgańskich.

Odniesienie do historii:
Afghani jest oficjalną walutą Afganistanu. Waluta ma długą historię i została wprowadzona w 1926 roku. Wtedy wyglądała jak moneta wykonana z 900 srebra i zawierała 10 g czystego srebra. W momencie po...jawienia się waluty w kraju używano rupii, monet indyjskich, kabulskich, rosyjskich i buchary. Szczególnie powszechne były rupie indyjskie. Pierwsze własne banknoty Afganistanu pojawiły się dopiero w 1935 roku, kiedy zostały wyemitowane przez Narodowy Bank Afganistanu. W 1991 roku banknoty z okresu królestwa formalnie utraciły moc prawnego środka płatniczego, ale faktycznie nadal były używane w obiegu. W okresie anarchii watażkowie i inne ruchy polityczne używali własnych Afgańczyków. Do 2002 roku w obiegu były dwa rodzaje afgańskiego: „nacisk”, wydawany przez rząd centralny i „dostumi”, wydawany na rozkaz generała Dostuma na kontrolowanym przez niego terytorium. Zewnętrznie się nie różniły, różnica jest tylko pozorna. Wykorzystano również specjalną walutę Sojuszu Północnego. Wszystkie banknoty od czasu rewolucji kwietniowej były drukowane w ZSRR, a następnie w Rosji.

NZD Dolar nowozelandzki

Kraj zastosowania:
Nowa Zelandia, Wyspy Cooka, Niue, Wyspy Pitcairn, Zależność Rossa, Tokelau

Nominały monet w obiegu:
10, 20, 50 centów, 1, 2 dolary.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20, 50, 100 dolarów.

Odniesienie do historii:
Banknoty dolara nowozelandzkiego to banknoty w obiegu w Nowej Zelandii, Wyspach Cooka, Tokelau, Niue i Pitcairn, denominowane w dolarach nowozelandzkich. Pomimo względnej bliskości Australii i Poli...nezji, ludzie zaczęli osiedlać się w Nowej Zelandii dopiero około 700 lat temu. W 1642 r. na wybrzeżu Nowej Zelandii pojawili się pierwsi Europejczycy – byli to holenderscy marynarze. W 1769 roku angielski kapitan James Cook wykonał mapę prawie całego wybrzeża Nowej Zelandii. W 1814 r. powstała pierwsza stała osada Europejczyków w Nowej Zelandii - chrześcijańscy misjonarze z Australii. W 1840 Nowa Zelandia została kolonią Korony Brytyjskiej. Przed nadejściem Europejczyków miejscowi mieszkańcy Maorysów nie mieli pieniędzy ani pieniędzy na towary. Dominowała naturalna wymiana. Wraz z europejskimi marynarzami w Nowej Zelandii pojawiły się monety - angielski, holenderski, hiszpański. Po tym, jak Nowa Zelandia stała się częścią brytyjskiego imperium kolonialnego, strefa funta szterlinga rozprzestrzeniła się na jej terytorium.