Albański lek na Funt świętej Heleny

ALL Albański lek

Kraj zastosowania:
Albania

Nominały monet w obiegu:
200, 500, 1000, 2000, 5000 leków albańskich.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20, 50, 100 lek. alb.

Odniesienie do historii:
Lek jest jednostką monetarną Albanii i jest w obiegu od 1926 r. wraz z frankiem albańskim. Albania przez długi czas była częścią Wielkiego Imperium Osmańskiego i nie była niepodległym państwem. W 191...2 r. kraj ogłosił suwerenność, a następnie ogłosił początek wojny wyzwoleńczej. Po tym, jak Albania ostatecznie uzyskała suwerenność, w kraju znajdują się banknoty austro-węgierskie, włoskie, a także francuskie. Frank albański pojawił się w 1926 roku, kiedy Albania stała się częścią Łacińskiej Unii Monetarnej i była w stanie zaopatrywać walutę krajową w złoto i srebro. Lek uznano za 1/5 złotego franka. W 1965 w Albanii przeprowadzono denominację. Stare pieniądze wymieniono na nowe w stosunku 10:1, tak aby ludzie z przeszłości i pokolenie przedtem mogli podać dziesięciokrotnie wyższą cenę. Nie ze złośliwości, ale po prostu ze starego przyzwyczajenia. Chociaż teraz, po ponad pół wieku od reformy, jest to coraz mniej powszechne.

SHP Funt świętej Heleny

Kraj zastosowania:
Wyspa św. Heleny, Wniebowstąpienie i Tristan da Cunha.

Nominały monet w obiegu:
1, 2, 5, 10, 20, 50 pensów, 1, 2 funty szterlingów.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20 funtów szterlingów.

Odniesienie do historii:
Funt Świętej Heleny jest walutą atlantyckich wysp Świętej Heleny i Wniebowstąpienia, które są częścią Brytyjskiego Terytorium Zamorskiego Świętej Heleny, Wniebowstąpienia i Tristan da C...unha. Jest on ustalany na poziomie parytetu brytyjskiego funta szterlinga, więc obie waluty są powszechnie akceptowane i krążą na wyspie Świętej Heleny. Święta Helena pierwotnie trzymała brytyjskiego funta szterlinga, przy czym funt dzielił się na 20 szylingów, a każdy szyling na 12 pensów. Do tego dochodziły sporadyczne lokalne emisje walut papierowych. Jedna moneta, półpensówka miedziana, została wybita w 1821 roku specjalnie do użytku na wyspach i zmieszana z monetami brytyjskimi. Banknoty były denominowane w funtach i szylingach i zostały wycenione według wartości nominalnej z brytyjskim funtem szterlingiem. Do lutego 1961 r. wyspa przyjmowała również funta południowoafrykańskiego, który wówczas był równy funtowi szterlingowi, ale ustało to wraz z wprowadzeniem nowego dziesiętnego randa południowoafrykańskiego, z jednym randem wartym tylko 10 szylingów.