Dolar nowozelandzki na Peso argentyńskie

NZD Dolar nowozelandzki

Kraj zastosowania:
Nowa Zelandia, Wyspy Cooka, Niue, Wyspy Pitcairn, Zależność Rossa, Tokelau

Nominały monet w obiegu:
10, 20, 50 centów, 1, 2 dolary.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20, 50, 100 dolarów.

Odniesienie do historii:
Banknoty dolara nowozelandzkiego to banknoty w obiegu w Nowej Zelandii, Wyspach Cooka, Tokelau, Niue i Pitcairn, denominowane w dolarach nowozelandzkich. Pomimo względnej bliskości Australii i Poline...zji, ludzie zaczęli osiedlać się w Nowej Zelandii dopiero około 700 lat temu. W 1642 r. na wybrzeżu Nowej Zelandii pojawili się pierwsi Europejczycy – byli to holenderscy marynarze. W 1769 roku angielski kapitan James Cook wykonał mapę prawie całego wybrzeża Nowej Zelandii. W 1814 r. powstała pierwsza stała osada Europejczyków w Nowej Zelandii - chrześcijańscy misjonarze z Australii. W 1840 Nowa Zelandia została kolonią Korony Brytyjskiej. Przed nadejściem Europejczyków miejscowi mieszkańcy Maorysów nie mieli pieniędzy ani pieniędzy na towary. Dominowała naturalna wymiana. Wraz z europejskimi marynarzami w Nowej Zelandii pojawiły się monety - angielski, holenderski, hiszpański. Po tym, jak Nowa Zelandia stała się częścią brytyjskiego imperium kolonialnego, strefa funta szterlinga rozprzestrzeniła się na jej terytorium.

ARS Peso argentyńskie

Kraj zastosowania:
Argentyna

Nominały monet w obiegu:
10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000 pesos.

Nominały banknotów w obiegu:
1, 2, 5, 10 pesos.

Odniesienie do historii:
Skrót lub symbol waluty dla argentyńskiego peso nuevo (ARS), waluty Argentyny. Argentyńska piosenka Nuevo pojawiła się po raz pierwszy w 1992 roku, kiedy zastąpiła australium w zamianie 1 peso... na 10 000 australii. Inne nazwy waluty to peso convertible i nuevo peso convertible. Argentyńskie Nuevo Peso było powiązane z dolarem amerykańskim od 1 peso do jednego dolara w latach 1992-2001. W 2002 r. peso oscylowało i zdewaluowało się o około 75%, przyczyniając się do poprawy konkurencyjności eksportu. Boom eksportowy doprowadził do masowego napływu dolarów amerykańskich do argentyńskiej gospodarki, co doprowadziło do stabilizacji waluty krajowej. Jakiś czas później Bank Centralny ogłosił poparcie dla strategii utrzymania kursu wymiany między 2,90 a 3,10 pesos za dolara amerykańskiego w celu utrzymania konkurencyjności eksportu. W razie potrzeby Bank Centralny drukuje peso i kupuje dolary na wolnym rynku (czasami w dużych ilościach, rzędu od 10 do 100 milionów dolarów dziennie), aby chronić peso przed inflacją, 27 000 milionów dolarów zgromadziło się w skarbcach Banku Centralnego, pomimo wydania 9 810 milionów dolarów na płatności na rzecz MFW w styczniu 2006 roku.