Frank zachodnioafrykański na Frank CFP

XOF Frank zachodnioafrykański

Kraj zastosowania:
Benin, Burkina Faso, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal, Togo

Nominały monet w obiegu:
1, 5, 10, 25, 50, 100, 200, 250, 500 franków CFA.

Nominały banknotów w obiegu:
500, 1000, 2000, 5000, 10 000 franków CFA.

Odniesienie do historii:
Frank CFA został wprowadzony jako wspólna waluta francuskich terytoriów Afryki Zachodniej i Środkowej 26 grudnia 1945 r. W tym czasie Strefa Franka (sojusz stworzony na bazie byłych kolonii francuski...ch) istniała przez około cztery lata i była uważana za dobrowolne stowarzyszenie krajów uczestniczących. Początkowo wspólną walutą był frank francuski, ale po przyjęciu dekretu w 1945 r. do obiegu wprowadzono frank CFA. Relacja walutowa przedstawiała się następująco: 1 frank CFA = 1,70 franka francuskiego. 20 listopada 1963 Togo oficjalnie przystąpiło do Unii Monetarnej. Mauretania opuszcza Unię Monetarną w 1973 roku. W połowie 1984 roku Mali wróciło do związku. 10 stycznia 1994 r., po długich spotkaniach, osiągnięto w Dakarze porozumienie w sprawie przekształcenia Zachodnioafrykańskiej Unii Monetarnej w Zachodnioafrykańską Unię Gospodarczą i Walutową, do której 2 maja 1997 r. przystąpiła Republika Gwinei Bissau , zastępując znacznie zaniżone peso będące w obiegu na jej terytorium Gwinei Bissau frankiem CFA BCEAO.

XPF Frank CFP

Kraj zastosowania:
Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia, Wallis i Futuna.

Nominały monet w obiegu:
1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 franków.

Nominały banknotów w obiegu:
00, 1000, 5000, 10 000 franków.

Odniesienie do historii:
Francuski frank pacyficzny jest walutą używaną we francuskich posiadłościach zamorskich: Nowej Kaledonii, Polinezji Francuskiej, Wallis i Futunie. Międzynarodowy kod waluty to XPF, wprowadzony ...w 1945 roku. W tym samym czasie peg został przeprowadzony nie do francuskiego (ze względu na niestabilność tej waluty) franka, ale do dolara amerykańskiego. Emisję waluty przeprowadza Instytut Emisyjny Terytoriów Zamorskich Francji. Kiedy został wprowadzony w grudniu 1945 r. (w tym samym czasie wprowadzono frank CFA), skrót CFP składał się z pierwszych liter francuskich słów Colonies françaises du Pacifique (kolonie francuskie na Pacyfiku). Od 1967 roku jednostka monetarna nazywana jest „frankiem francuskich urzędów na Pacyfiku” (od Comptoirs françaises du Pacifique – francuskie urzędy na Pacyfiku). Teraz skrót CFP (CFP) oficjalnie oznacza Change Franc Pacifique (Fran Pacyfiku).