Rand południowoafrykański na Dolar nowozelandzki

ZAR Rand południowoafrykański

Kraj zastosowania:
Namibia, Republika Południowej Afryki

Nominały monet w obiegu:
5, 2, 1 rand, 50, 20, 10, 5 centów.

Nominały banknotów w obiegu:
200, 100, 50, 20 i 10 randów.

Odniesienie do historii:
Nazwa rand (rand) pochodzi od nazwy pasma górskiego, którego nazwa brzmi jak Witwatersrand (w jednym z oficjalnych języków RPA, afrikaans Witwatersrand). To pasmo górskie położone jest w południowoaf...rykańskiej prowincji Gauteng, która słynie z największych złóż złota w kraju. Rand południowoafrykański został po raz pierwszy wprowadzony do obiegu w lutym 1961 r., na krótko przed powstaniem Republiki Południowej Afryki. Rand zastąpił funta południowoafrykańskiego w stosunku 2 rand do 1 funta. Aż do początku lat 70. rand był wart około 1,5 randa za dolara amerykańskiego. Jednak w kolejnych dekadach rand szybko tracił na wartości, a na przełomie XXI wieku i podczas Wielkiej Recesji uległ znacznej zmianie. Wraz ze zmianą krajobrazu politycznego na początku lat 90., z powodu niepewności, rand powoli tracił na wartości, osiągając rekordowo niskie wartości. Spadek został spotęgowany, gdy w 2001 r. rozpoczęła się reforma rolna. Krótko po atakach z 11 września globalna niepewność zebrała swoje żniwo i rand ponownie spadł do 13 randów za dolara amerykańskiego.

NZD Dolar nowozelandzki

Kraj zastosowania:
Nowa Zelandia, Wyspy Cooka, Niue, Wyspy Pitcairn, Zależność Rossa, Tokelau

Nominały monet w obiegu:
10, 20, 50 centów, 1, 2 dolary.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20, 50, 100 dolarów.

Odniesienie do historii:
Banknoty dolara nowozelandzkiego to banknoty w obiegu w Nowej Zelandii, Wyspach Cooka, Tokelau, Niue i Pitcairn, denominowane w dolarach nowozelandzkich. Pomimo względnej bliskości Australii i Poli...nezji, ludzie zaczęli osiedlać się w Nowej Zelandii dopiero około 700 lat temu. W 1642 r. na wybrzeżu Nowej Zelandii pojawili się pierwsi Europejczycy – byli to holenderscy marynarze. W 1769 roku angielski kapitan James Cook wykonał mapę prawie całego wybrzeża Nowej Zelandii. W 1814 r. powstała pierwsza stała osada Europejczyków w Nowej Zelandii - chrześcijańscy misjonarze z Australii. W 1840 Nowa Zelandia została kolonią Korony Brytyjskiej. Przed nadejściem Europejczyków miejscowi mieszkańcy Maorysów nie mieli pieniędzy ani pieniędzy na towary. Dominowała naturalna wymiana. Wraz z europejskimi marynarzami w Nowej Zelandii pojawiły się monety - angielski, holenderski, hiszpański. Po tym, jak Nowa Zelandia stała się częścią brytyjskiego imperium kolonialnego, strefa funta szterlinga rozprzestrzeniła się na jej terytorium.