Rand południowoafrykański na Funt świętej Heleny

ZAR Rand południowoafrykański

Kraj zastosowania:
Namibia, Republika Południowej Afryki

Nominały monet w obiegu:
5, 2, 1 rand, 50, 20, 10, 5 centów.

Nominały banknotów w obiegu:
200, 100, 50, 20 i 10 randów.

Odniesienie do historii:
Nazwa rand (rand) pochodzi od nazwy pasma górskiego, którego nazwa brzmi jak Witwatersrand (w jednym z oficjalnych języków RPA, afrikaans Witwatersrand). To pasmo górskie położone jest w południowoaf...rykańskiej prowincji Gauteng, która słynie z największych złóż złota w kraju. Rand południowoafrykański został po raz pierwszy wprowadzony do obiegu w lutym 1961 r., na krótko przed powstaniem Republiki Południowej Afryki. Rand zastąpił funta południowoafrykańskiego w stosunku 2 rand do 1 funta. Aż do początku lat 70. rand był wart około 1,5 randa za dolara amerykańskiego. Jednak w kolejnych dekadach rand szybko tracił na wartości, a na przełomie XXI wieku i podczas Wielkiej Recesji uległ znacznej zmianie. Wraz ze zmianą krajobrazu politycznego na początku lat 90., z powodu niepewności, rand powoli tracił na wartości, osiągając rekordowo niskie wartości. Spadek został spotęgowany, gdy w 2001 r. rozpoczęła się reforma rolna. Krótko po atakach z 11 września globalna niepewność zebrała swoje żniwo i rand ponownie spadł do 13 randów za dolara amerykańskiego.

SHP Funt świętej Heleny

Kraj zastosowania:
Wyspa św. Heleny, Wniebowstąpienie i Tristan da Cunha.

Nominały monet w obiegu:
1, 2, 5, 10, 20, 50 pensów, 1, 2 funty szterlingów.

Nominały banknotów w obiegu:
5, 10, 20 funtów szterlingów.

Odniesienie do historii:
Funt Świętej Heleny jest walutą atlantyckich wysp Świętej Heleny i Wniebowstąpienia, które są częścią Brytyjskiego Terytorium Zamorskiego Świętej Heleny, Wniebowstąpienia i Tristan da C...unha. Jest on ustalany na poziomie parytetu brytyjskiego funta szterlinga, więc obie waluty są powszechnie akceptowane i krążą na wyspie Świętej Heleny. Święta Helena pierwotnie trzymała brytyjskiego funta szterlinga, przy czym funt dzielił się na 20 szylingów, a każdy szyling na 12 pensów. Do tego dochodziły sporadyczne lokalne emisje walut papierowych. Jedna moneta, półpensówka miedziana, została wybita w 1821 roku specjalnie do użytku na wyspach i zmieszana z monetami brytyjskimi. Banknoty były denominowane w funtach i szylingach i zostały wycenione według wartości nominalnej z brytyjskim funtem szterlingiem. Do lutego 1961 r. wyspa przyjmowała również funta południowoafrykańskiego, który wówczas był równy funtowi szterlingowi, ale ustało to wraz z wprowadzeniem nowego dziesiętnego randa południowoafrykańskiego, z jednym randem wartym tylko 10 szylingów.